سیستم نوین مقاوم‌سازی دیوارها: راهنمای جامع وال مش

 وال مش چیست به عنوان یک راهکار مدرن و کارآمد در صنعت ساختمان‌سازی، انقلابی در مهار لرزه‌ای دیوارهای غیرسازه‌ای ایجاد کرده است. در دنیای امروز که ایمنی سازه‌ها در برابر حوادث طبیعی مانند زلزله از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، روش‌های سنتی مانند وال پست‌های فلزی، به دلیل محدودیت‌ها و هزینه‌های اجرایی بالا، جای خود را به فناوری‌های نوین داده‌اند. وال مش (Wall Mesh) یک سیستم کامپوزیتی مبتنی بر الیاف شیشه است که با هدف افزایش استحکام و پایداری دیوارهای غیرباربر در برابر نیروهای جانبی مانند باد و زلزله به کار می‌رود.

این سیستم از ترکیب نوارهای مش فایبرگلاس (توری‌های الیاف شیشه) و یک پلاستر مخصوص (مانند پلاستر سیمانی یا گچی) تشکیل شده است. نوارهای فایبرگلاس که دارای مقاومت کششی بسیار بالایی هستند، درون پلاستر قرار می‌گیرند و یک کامپوزیت سیمانی مسلح (FRCM) توانمند را ایجاد می‌کنند. این کامپوزیت مسلح، دیوار را در برابر کمانش (واژگونی) و ترک‌خوردگی ناشی از لنگرهای برون صفحه زلزله محافظت می‌کند. وال مش نه تنها به صرفه‌تر و سریع‌تر از وال پست فلزی است، بلکه به دلیل سازگاری بیشتر با مصالح بنایی، ریسک ایجاد ترک در نازک‌کاری را نیز به حداقل می‌رساند و مورد تأیید مراجع فنی و آیین‌نامه‌های ساختمانی نظیر پیوست ششم استاندارد ۲۸۰۰ قرار دارد.

مزایای کلیدی و برتری‌های وال مش نسبت به روش‌های سنتی

استفاده از سیستم وال مش در مقایسه با روش‌های قدیمی مهار دیوارها، مزایای متعددی را برای پیمانکاران، کارفرمایان و مهندسین به همراه دارد که منجر به افزایش چشمگیر تقاضا برای خرید وال مش و اجرای آن در پروژه‌های عمرانی شده است. این مزایا نه تنها در کاهش هزینه‌ها و زمان اجرا نمود پیدا می‌کند، بلکه در ارتقاء کیفیت و دوام سازه نیز تأثیرگذار است.

الف) کاهش چشمگیر هزینه‌ها و اقتصادی بودن

یکی از مهم‌ترین دلایل تمایل سازندگان به خرید وال مش، مقرون به صرفه بودن آن است. هزینه کلی اجرای وال مش در مقایسه با نصب وال پست‌های فلزی و میلگرد بستر، می‌تواند بین ۲۰ تا ۴۰ درصد کمتر باشد. این کاهش هزینه ناشی از حذف وادارهای قائم، تیرک‌های افقی، جوشکاری، سوراخکاری بتن و سایر عملیات آهنگری پرهزینه و زمان‌بر است. همچنین، حمل و نقل و نگهداری آسان‌تر نوارهای سبک فایبرگلاس در مقایسه با مقاطع فولادی سنگین، به کاهش هزینه‌های عملیاتی و لجستیکی کمک شایانی می‌کند.

ب) افزایش سرعت و سهولت اجرا

حذف مراحل پیچیده و زمان‌بر ساخت و نصب مقاطع فولادی، باعث افزایش قابل توجه سرعت اجرای پروژه می‌شود. در روش وال مش، دیوارچینی به صورت متعارف و بدون محدودیت طول انجام می‌شود و سپس عملیات مهار لرزه‌ای (نصب مش فایبرگلاس و پلاستر) انجام می‌گیرد. این روند، فرآیند دیوارچینی را تسهیل کرده و زمان تکمیل ساختمان را کاهش می‌دهد. علاوه بر این، اجرای وال مش نسبتاً ساده است و نیاز به اکیپ‌های فوق تخصصی ندارد.

ج) افزایش مقاومت و پایداری دیوار

هدف اصلی فروش وال مش و کاربرد آن، تقویت دیوار در برابر نیروهای جانبی است. سیستم وال مش با ایجاد یک لایه کامپوزیت مسلح بر روی دیوار، مقاومت کششی و خمشی آن را به شدت افزایش می‌دهد. این کامپوزیت، از ترک‌خوردگی و فروریختن دیوار در حین زیزله جلوگیری کرده و عملکرد کشسانی بین دیوار و سازه اصلی ایجاد می‌کند که به جذب و توزیع مناسب انرژی زلزله کمک می‌کند.

محصولات وال مش و اجزای تشکیل دهنده سیستم

سیستم وال مش از اجزای مختلفی تشکیل شده است که هر یک نقش حیاتی در عملکرد نهایی آن ایفا می‌کنند. شرکت‌های متعددی در زمینه تولید و فروش وال مش فعالیت می‌کنند و ارائه دهندگان این فناوری باید کیفیت و استاندارد اجزای تشکیل دهنده را تضمین کنند. آگاهی از این اجزا برای انتخاب صحیح و اجرای مطلوب ضروری است.

۱. مش فایبرگلاس (توری الیاف شیشه)

قلب سیستم وال مش، توری مش فایبرگلاس است. این توری‌ها از الیاف شیشه بافته شده‌اند و مقاومت کششی بسیار بالایی دارند. مش‌های فایبرگلاس به دو نوع اصلی تقسیم می‌شوند:

  • مش مقاوم به قلیا (AR-glass): این نوع مش در برابر محیط قلیایی پلاستر سیمانی بسیار مقاوم است و برای استفاده با پلاستر سیمانی توصیه می‌شود.

  • مش E-glass: این مش برای استفاده با پلاستر گچی مناسب است.

انتخاب مش مناسب بر اساس نوع پلاستر و شرایط محیطی از اهمیت بالایی برخوردار است. فروش قطعات وال مش شامل این توری‌ها در عرض‌ها و وزن‌های مختلف (مانند ۵۰ یا ۱۰۰ گرم بر متر مربع) انجام می‌شود تا متناسب با طراحی و محاسبات مهندسی، انتخاب شوند.

۲. پلاستر مخصوص (ملات چسباننده)

پلاستر یا اندود، ملاتی است که مش فایبرگلاس را در جای خود نگه می‌دارد و لایه کامپوزیت مسلح را تشکیل می‌دهد. پلاسترها به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند:

  • پلاستر سیمانی: معمولاً ترکیبی از سیمان، ماسه ریزدانه و مواد افزودنی پلیمری است که مقاومت بالا و چسبندگی مناسبی دارد. این پلاستر برای دیوارهای خارجی و محیط‌های مرطوب مناسب است.

  • پلاستر گچی: برای دیوارهای داخلی استفاده می‌شود.

نوع پلاستر باید با نوع مش فایبرگلاس (مقاوم به قلیا یا معمولی) سازگار باشد تا عملکرد بهینه سیستم تضمین شود.

۳. اتصالات و تجهیزات جانبی

برای مهار نوار وال مش به اعضای سازه‌ای (تیر و ستون)، از اتصالات جانبی استفاده می‌شود. این اتصالات شامل موارد زیر هستند:

  • نبشی‌های منقطع یا تسمه مهار: برای اتصال نوارهای مش به تیر و سقف استفاده می‌شوند و به انتقال نیروی جانبی به سازه کمک می‌کنند.

  • اسپایک‌های پلاستیکی (بست مکانیکی): برای تثبیت موقت مش فایبرگلاس بر روی دیوار و در حین اجرای پلاستر به کار می‌روند.

د) حذف محدودیت‌های طولی و ارتفاعی

در روش سنتی وال پست، دیوارهای بلند و طویل نیاز به وادارها و تیرک‌های افقی داشتند که اجرای وال مش این محدودیت‌ها را از میان برداشته است. در سیستم وال مش، دیوارها می‌توانند با هر طول و ارتفاعی اجرا شوند و تنها با نوارهای مش فایبرگلاس مهار گردند. این ویژگی باعث آزادی عمل بیشتر در طراحی معماری و سازه‌ای می‌شود.

ه) سازگاری بهتر با مصالح بنایی

وال مش با مصالح رایج دیوارچینی مانند بلوک‌های سیمانی، سفالی و لیکا سازگاری بالایی دارد. بر خلاف وال پست‌های فلزی که اختلاف ضریب انبساط حرارتی آنها با مصالح بنایی منجر به ایجاد ترک در محل اتصال می‌شد، وال مش با ایجاد پیوستگی و یکپارچگی بین دیوار و کامپوزیت مسلح، ریسک این ترک‌ها را به حداقل می‌رساند و به همین دلیل فروش عمده وال مش به پروژه‌های مختلف ساختمانی، روز به روز در حال افزایش است. این هماهنگی در ضریب حرارتی، دوام و زیبایی نما و نازک‌کاری ساختمان را در طولانی مدت تضمین می‌کند.

مراحل اجرای استاندارد وال مش

اجرای صحیح سیستم وال مش، کلید عملکرد موفقیت آمیز آن در برابر زلزله و نیروهای جانبی است. این فرآیند باید مطابق با ضوابط آیین‌نامه‌ای و دستورالعمل‌های فنی انجام شود و شامل چندین مرحله کلیدی است.

۱. دیوارچینی و آماده‌سازی سطح

در این مرحله، دیوارچینی به صورت متعارف (بدون نیاز به وال پست و میلگرد بستر) انجام می‌شود. برای جلوگیری از مشارکت دیوار در باربری جانبی، باید در محل اتصال دیوار به ستون‌ها و تیرها، از مواد تراکم‌پذیر (مانند فوم یا یونولیت) استفاده شود تا فضای جداسازی لازم ایجاد شود. سطح دیوار باید تمیز، عاری از گرد و غبار و مرطوب باشد.

۲. اجرای اتصالات مهار جانبی

نبشی‌ها یا تسمه‌های مهار باید در فواصل مشخص و محاسباتی (معمولاً در نزدیکی سقف و در امتداد ستون‌ها) بر روی اعضای سازه‌ای نصب شوند. این اتصالات به وسیله میخ و چاشنی یا چسب اپوکسی سازه‌ای به تیر و ستون متصل می‌شوند. نوار وال مش در مراحل بعدی به این اتصالات مهار خواهد شد.

۳. اعمال لایه اول پلاستر و نصب مش

یک لایه نازک (معمولاً ۲ تا ۳ میلی‌متر) از پلاستر مخصوص (سیمانی یا گچی) روی سطح دیوار در نواحی مورد نیاز (نواری یا تمام سطح) به صورت دستی یا پاششی اعمال می‌شود. بلافاصله پس از اعمال پلاستر مرطوب، نوارهای مش فایبرگلاس به صورت عمودی و با عرض‌های محاسبه شده روی پلاستر قرار می‌گیرند و با فشار مناسبی به پلاستر می‌چسبند. در این مرحله می‌توان از اسپایک‌های پلاستیکی برای تثبیت موقت مش استفاده کرد. در دیوارهای بلند، نوارهای مش باید در هر دو سمت دیوار اجرا شوند.

۴. اجرای لایه نهایی پلاستر

پس از نصب مش، لایه دوم پلاستر به ضخامت مورد نیاز روی مش فایبرگلاس اعمال می‌شود. این لایه باید به گونه‌ای اجرا شود که مش به طور کامل درون پلاستر دفن شده و سطحی یکنواخت و صاف برای نازک‌کاری نهایی (گچ و خاک یا سیمان‌کاری) ایجاد شود.

اهمیت خرید وال مش دیوار با کیفیت و استاندارد

همانطور که اشاره شد، کیفیت مواد اولیه به ویژه توری فایبرگلاس و پلاستر، تأثیر مستقیمی بر عملکرد نهایی سیستم وال مش دارد. در هنگام تصمیم‌گیری برای خرید وال مش دیوار، لازم است به چند نکته کلیدی توجه شود تا از عملکرد مطلوب و مطابق با آیین‌نامه‌ها اطمینان حاصل شود.

۱. کیفیت و مشخصات مش فایبرگلاس

مقاومت کششی، وزن واحد سطح (گرماژ) و پوشش ضد قلیا (در صورت استفاده از پلاستر سیمانی) مهم‌ترین پارامترها هستند. مش فایبرگلاس مرغوب، دارای مقاومت کششی بالایی است که توانایی تحمل نیروهای جانبی زلزله را به دیوار می‌دهد. حتماً از مش‌های استاندارد AR-glass (مقاوم به قلیا) برای پلاستر سیمانی استفاده کنید تا در محیط قلیایی سیمان دچار خوردگی و از دست دادن مقاومت نشود.

۲. کیفیت و سازگاری پلاستر

پلاستر باید دارای چسبندگی و مقاومت مکانیکی کافی باشد. استفاده از پلاستر نامناسب یا اجرای آن با ضخامت ناکافی، می‌تواند از درگیری مناسب مش فایبرگلاس و دیوار جلوگیری کند و کارایی سیستم را کاهش دهد. پلاستر مورد استفاده باید سازگار با نوع مش باشد.

۳. گواهی‌نامه‌ها و تأییدیه‌ها

محصولاتی که توسط شرکت‌های معتبر تولید و فروش وال مش ارائه می‌شوند، معمولاً دارای گواهی‌نامه‌های فنی و تأییدیه از مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی هستند. این تأییدیه‌ها، تضمین می‌کنند که محصول مطابق با ضوابط پیوست ششم استاندارد ۲۸۰۰ و دیگر آیین‌نامه‌های ملی ساختمان است.

۴. فروش عمده وال مش و پشتیبانی فنی

شرکت‌هایی که در زمینه فروش عمده وال مش فعالیت می‌کنند، باید توانایی ارائه مشاوره فنی و راهنمایی‌های اجرایی را نیز داشته باشند. پشتیبانی فنی در طراحی (تعیین عرض نوارها، فواصل اجرا و نوع مصالح) و نظارت بر اجرای صحیح، به تضمین کیفیت نهایی کمک شایانی می‌کند.

نتیجه‌گیری نهایی

وال مش یک راهکار پیشرفته و اقتصادی برای مقاوم‌سازی دیوارهای غیرسازه‌ای است که مزایای بسیاری نظیر کاهش هزینه، سرعت بالا و افزایش ایمنی سازه را به همراه دارد. با حذف پیچیدگی‌ها و محدودیت‌های وال پست سنتی، این سیستم به سرعت در حال تبدیل شدن به یک استاندارد در ساختمان‌سازی مدرن ایران است. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد انواع محصولات وال مش و همچنین راهنمایی برای خرید وال مش با کیفیت، می‌توانید به بخش مربوطه در سایت ما مراجعه کنید.

انتخاب صحیح اجزا، از مش فایبرگلاس با کیفیت تا پلاستر مناسب، و اجرای دقیق مراحل نصب مطابق با ضوابط فنی، عامل کلیدی در تضمین عملکرد بهینه این سیستم در برابر زلزله و نیروهای جانبی است. شرکت‌های فعال در زمینه فروش عمده وال مش و فروش قطعات وال مش، نقش مهمی در تأمین مواد اولیه استاندارد و ارائه پشتیبانی فنی به پروژه‌های مختلف ایفا می‌کنند.

Comments

Popular posts from this blog

مقاوم‌سازی ساختمان‌ها: اهمیت و روش‌های آن

قیمت وال مش چقدر است؟ + بررسی یک پروژه واقعی

وال مش چیست؟